Villa rustica
In het hele Saar-Moezelgebied was Villa Borg een van de grootste landelijke Romeinse villa’s, villae rusticae in het Latijn.
Ze was ingedeeld in een heerschappijgedeelte (pars urbana) en een boerderijgedeelte (pars rustica) en behoorde tot het type van langwerpige axiale villa’s, dit wil zeggen dat ze bouwkundig waren uitgelijnd langs een lange centrale as.
Pars urbana
De pars urbana werd sinds 1986 volledig uitgegraven en vervolgens heropgebouwd op de fundamenten.
Verschillende gebouwen waren gegroepeerd rond een grote binnenplaats.
Dwars op de centrale as vormde het herenhuis het centrum als woon- en representatiegebouw van de heerschappijfamilie.
Aan de ene kant werd het begrensd door het badhuis en aan de andere kant door een zogenaamd woon-boerderijgebouw met de woon- en werkruimtes van het huispersoneel.
Eerder bevonden zich in verschillende tijden keukens voor deze vleugels.
Het paleisachtige heerschappijgedeelte werd door een muur en een groot poorthuis gescheiden van het boerderijgedeelte.
Pars rustica
In de pars rustica bevonden zich de zogenaamde bijgebouwen.
Hun gelijkmatige opstelling is ook terug te vinden in andere villa’s in Gallië, bijvoorbeeld in Reinheim (kanton Saarpfalz).
Beide nader onderzochte bijgebouwen 1 en 2 in Borg
dienden als opslagplaats voor voedingsmiddelen (1) en als een gewoon woonhuis (2).
Daarnaast zijn er opslagplaatsen, stallen, werkplaatsen, schuren en woningen voor de rentmeesters en landarbeiders.
Het door muren omsloten gedeelte van de pars rustica werd waarschijnlijk gebruikt als moestuin en misschien ook voor het houden van kleinvee.